Peru

De eerste dag in Arequipa/ Peru hebben we rustig aan gedaan. Een klein blokje rond de plaza en verder in de zon bij het hostel gelegen. Heerlijk eindelijk eens weer de hele dag zon. De volgende dag zijn we stad gaan verkennen. Eerst naar een mirador waar je een uitzicht had over de stad en de vulkanen in de omgeving. Onderweg werden we gorditas genoemd. Letterlijk betekent dit dikkertjes, maar in Peru gebruiken ze het op een stuk positievere manier. Daarna langs wat kerken terug richting het centrum waar we met de stadstour meegingen. Deze begon bij de 2e kerk van Arequipa en voerde ons door een belangrijke koloniale wijk, die veel weg heeft van wijken die je ook in Spanje zelf ziet. Zo kwamen we langs het plein waar misschien de constitutie begonnen is. De volgende stop was de wolverwerker. Hier stonden lama's en alpaca's, waaronder hele schattige kleintjes. We konden verschillende soorten wol voelen, van de vicuna is het allerzachtste en vergelijkbaar aan kasjmier, je betaalt dan ook snel 1000soles (:4=€) voor een klein lapje stof. Buiten waren vrouwen de wol aan het weven om er lakens, truien of wat dan ook van te maken. Over een meter doen ze al een maand! Daarna was het tijd om eten te proeven. Eerst chocola, daarna aardappels met een soort sausje en tenslotte een soort kaasvingers met guacamole. Vooral de eerste en laatste waren erg lekker. Daarna zelf nog naar de Main plaza en een klooster met een mooie binnenplaats geweest. Er liep iemand tegen Elvira aan en die voelde zich zo schuldig dat ze een lolly kreeg.

De volgende twee dagen gingen we op tour naar Colca canyon, de een na hoogste ter wereld. Om half vier 's ochtends werden we opgehaald om bij het eerste punt na het ontbijt, na een paar uur bijslapen, condors te kijken. Daarna gingen we de canyon in, acht kilometer naar beneden over kleine kiezels. Eindelijk beneden, mochten we weer omhoog aan de andere kant. Gelukkig maar een klein stukje voordat we lunch kregen. Daarna namen we de route door de canyon, nog negen kilometer maar wat vlakker deze keer. Onderweg kregen we fruit te proeven, heerlijk kleine peertjes, en werden onze gezichten besmeurd met natuurlijke verf uit de vulkanische stenen of uit de cactussen. Rond het einde van de middag kwamen we bij het hostel aan, waar we het zwembad toch iets te koud vonden, dus alleen even gepootjebaad. Na het eten gelijk naar bed want om vijf uur moesten we weer klaar staan voor de tocht naar boven. Dit duurde ongeveer drie uur en voordat de zon erg fel werd, waren we boven bij het ontbijt. De tocht was soms best vermoeiend, maar het uitzicht was het zeker waard. Daarna via nog wat uitzichten, zoals het hoogste punt en plekken waar alpaca's stonden, weer teruggereden naar Arequipa.

De volgende bestemming was Cuzco. Miranda heeft eindelijk haar schoenen kunnen laten maken, hopelijk gaan ze de rest van de reis mee. Ook hebben weer weer eens bij McDonalds gegeten, die moesten we in Bolivia missen. In Cuzco hebben we wat aan sightseeing gedaan volgens een route in de lonely planet, onze bijbel. Cuzco kenmerkt zich door de vele pleintjes die er erg gezellig uitzien en waar vooral in het weekend wat te doen is. Op de markt zagen we onder andere complete varkenskoppen liggen, eet smakelijk. Verder nog een hoop kerken gezien en een leuke fontein waar je onder door kon lopen bijna zonder nat te worden. Ook nog het uitzicht bekeken vanaf een van de hoger gelegen kerken.
Richting Macchu Pichu hebben we gekozen om de jungle track te doen, waar originele Inca trail gesloten is in februari.

Rond half zeven werden we opgehaald voor een rit van ongeveer drie uur. Daarna mochten we de fiets op. Weer een weg die alleen naar beneden ging, maar in tegenstelling tot death road was deze weg volledig geasfalteerd. We konden dan ook lekker naar beneden scheuren. Soms moesten we ook door kleine riviertjes rijden. Bij ons ging het gelukkig allemaal goed, want van een ander meisje hadden we gehoord dat ze in de rivier beland was. Na het fietsen wachtte de lunch. Daarna werden we in de laadklep van een jeep naar het startpunt van het wandelen gebracht. Veertig minuten stijl omhoog tot aan ons familyhome waar we de nacht hebben doorgebracht. Ze hadden verschillende huisdieren als papegaaien, kippen, honden en een capiso een miereneter. Ook hing er een huid van een geschoten puma of jaguar. Helaas ging het raften niet door omdat de rivier te wild was.

De volgende dag gingen we hiken. Meer dan 15km waarvan sommige delen over de originele track gingen. We liepen onder andere door de jungle en konden genieten van mooie uitzichten langs de wilde rivier het dal in. Doordat het weer blijkbaar erg slecht was, was er op sommige punten ook een lading rotsen naar beneden gekomen op het pad. Beetje klimmen en klauteren af en toe! Onderweg kregen we meer te horen over de natuur en de historie. Zo geloven ze er in dat de Inca's nog steeds bestaan en niet uitgeroeid zijn door de Spanjaarden. De Inca's heten alleen quechua's en Inca was alleen de term voor koning. Er leven nu dus nog erg veel originele bewoners in Peru! Daarnaast werden er renners gebruikt die boodschappen moesten overbrengen. Over die paden de hele dag door in de hitte, respect. Aan het einde van de wandeling moesten we een cable car gebruiken, lees een houten plank waarbij we blij waren dat we aan de overkant waren. Daarna werden we beloond met hot springs en een lekker drankje. 'S Avonds zijn we het dorpje Santa Theresa ingegaan en hebben in het cafeetje wat gedronken met de meeste uit de groep, de disco was helaas gesloten. De volgende dag begon met ziplining, oftewel aan een ijzeren draad hangen en naar beneden sjesen. De eerste paar keer moesten we normaal, hangend aan de gordel om ons middel. De laatste keer was echter super cool. Samen met een ander meisje gingen we als Superman. Miranda aan de ene draad en Elvira met het meisje, die haar enkels vasthield, achter elkaar aan de andere. Daarna nog over een brug praktisch zonder spijlen terug lopen, gelukkig nog met tuig. Daarna mochten we het laatste stuk lopen totdat we in Agua Calientes kwamen, de vertrekplaats voor de volgende ochtend Macchu Pichu.
Voor vieren ging de wekker al. Eerst naar de brug lopen, die om vijf uur openging, waarna de grootste uitdaging wachtte. Meer dan 1500 treden afleggen naar boven binnen een uur zodat we als eerste voor de deur stonden en om zes uur naar binnen konden. In het donker en met de hitte best een flinke klus. Snel wat foto's gemaakt voordat de tour begon. Hier werden we langs de meest bekentenis centrale punten geleid. De tempel van de zon, een met drie ramen en de heilige rots. Na de tour was het nog geeneens negen uur en moesten we nog wachten tot we onze paspoort stempel konden halen. Daarna wat rond gelopen voordat we de Wayna Pichu mochten betreden. Deze berg heeft ook erg veel traptreden maar het uitzicht over Machu Pichu is grandioos! Daarna nog naar de puerta del sol gelopen. Dit is de ingang vanaf de Inca trail. Ook de brug bezocht in een record tijd, normaal veertig minuten maar wij hebben het in een kwartier gedaan. De brug was best knap gemaakt, maar niet echt mooi om te zien. Daarna hadden we alles wel gezien. Erg mooi en indrukwekkend allemaal, je kan je er haast geen voorstelling bij maken. Bovenal erg vermoeiend al die treden meer die hitte en dat je eigenlijk niet mag eten of drinken. S avonds eindelijk pizza gegeten waar de hele groep al dagen naar uit keek. De trein en bus terug en uiteindelijk om half twee terug in het hostel in Cusco. Terug in Cusco bleek er een bus staking te zijn waardoor we niet weg konden, maar stiekem vonden we dat niet zo erg. Anderhalve dag weinig doen, slapen, lunchen, massage, drankjes, dansjes enz.. Prima te doen.
Volgende stap was Nasca, een dorpje in de woestijn die bekend staat om de Nasca lijnen. Tekeningen van de Inca's die door weersomstandigheden en geografische ligging al meer dan 2000 jaar bestaan. Als je ze goed wil zien, moet je er over heen vliegen. Dus ons plan was om een goede deal te vinden. We hoefden er geeneens moeite voor te doen. Op het moment dat we uit de bus stapten kregen we een vlucht aangeboden van 350 voor 100 dollar met een van de betere maatschappijen. De vlucht is iets over een half uur en je vliegt de hele route af. Voor het eerst gevlogen in een Chessna, waar slechts twee piloten en vier mensen in passen. Sommige tekeningen zijn erg duidelijk herkenbaar, andere soms wat lastiger. Je vliegt op slechts 200 meter er boven en hij zorgt er voor dat zowel rechts als links het goed te zien krijgt. Leuke ervaring. Daarna nog langs andere dingen in Nasca. Bijvoorbeeld de aquaducten. Op deze manier wordt er vanuit de bergen water voor het dorp gevonden, ook ruim 2000 jaar oud. S avonds gelijk door richting hoofdstad Lima.

In Lima zaten we in de wijk Miraflores wat er erg rijk en ontwikkeld uitziet. hadden we erg zin in sushi. Heerlijk hebben de 45 stukken pp ons gesmaakt, vooral de Golden maki met mango was heerlijk. Volgende dag hebben we wat rondgelopen in de stad en over het strand. Daarna nog even gechilld en de zonsondergang bekeken. Was een mooi gezicht met de surfers erbij. Het oude centrum hebben we bekeken met de een free walking tour. Bij het paleis was een wisseling van de wacht, wat doet denken aan Buckingham palace. Maar dan met betere zelfs beetje samba achtige deunen. Met de tour langs de plaza en een aantal andere bezienswaardigheden gelopen. En eindelijk echt goede pisco gedronken, coca is echter niet aan te raden. Daarna souvenirs gescoord en Elvira ongelooflijk leuke nieuwe schoenen! Volgende dag maar weer op het strand doorgebracht. Laatste dag in Lima hebben we op de fiets doorgebracht. Langs de boulevard loopt een track van ongeveer tien kilometer. Ook nog even naar beneden gesjeesd waar we ook weer naar boven moesten klimmen. De avonden in Lima hebben we doorgebracht met verschillende drankjes in cafés, hoogtepunt was de salsa club waar we met een aantal locals waren en ze ons wat pasjes hebben geleerd.

Richting de bus ging het echter mis in de taxi. Wat je weet dat bijna elke tourist een keer gebeurd, die avond was het Elvira's beurt. Door het raam van de taxi werd de tas gestolen door twee enge mannen. Helaas nog niet genoeg spieren om twee mannen af te slaan. Bij de politie terecht gekomen die gelijk op klopjacht gingen. Helaas niet de goede persoon gevonden. Bij het bureau hebben ze ons wat geprobeerd op te vrolijken met stomme grapjes. Na aangifte van alle spullen, camera's tablet en souvenirs, terug naar huis en verzekering ingelicht. Gelukkig zijn alleen foto's van Peru er op. Door gedoe de bus gemist maar dat gaf ons mooi de tijd om nieuwe spullen te kopen. Daarna change of plans en maar richting badplaats Mancora gegaan.

In Mancora zijn we een aantal dagen gebleven. Eigenlijk is er niks te beleven behalve zon, zee, zwembad en happy hours met overheerlijke slushies. Maar het was heerlijk!

Ook hebben we hier tickets voor het wk kunnen bestellen. Bijna waren we de datum voorbij maar gelukkig een paar uur van tevoren bedachten we het nog dat het de dag erna de datum was. Om zes uur ochtend voor de pc stressen en uiteindelijk hebben we tickets kunnen scoren voor tegen Australië!

We hebben erg genoten van Peru Het is een geweldig land om te zien, de mensen zijn vriendelijk en er hangt een goede sfeer. Helaas moeten we toch ook weer verder.

Verder hebben we besloten dat we het nog lang niet zat zijn en ook nog lang niet alles gezien hebben. Ons ticket hebben we dan ook omgeboekt, 21 juni om half elf s ochtends zullen we aankomen in ons koude kikkerlandje. Iets meer dan 3 maanden zijn we alweer thuis.
Tot dan!