Colombia deel 1

Na Ecuador stond het volgende avontuur gelijk weer te wachten, Colombia wat natuurlijk bekend staat om een bepaald wit goedje. In ons eerste hostel in San Agustin konden sommige mensen op een speciale tour hiervoor, maar helaas werd het ons niet aangeboden.

Het hostel was wel erg leuk. Mooi uitzicht over het dorp en hangmatten waar je lekker in kon chillen. Dat hebben we veelvuldig gedaan inclusief twee filmavonden met twee gasten met de Nieuw-Zeelandse films Boj en Once were warriors en het spel sapo, ringen gooien in de kikker, enigszins vergelijkbaar aan sjoelen. O ja we hebben ook nog wat gedaan in San Agustin! De eerste dag wilden we naar een waterval lopen met wat mensen uit het hostel wat zogenaamd 10 minuten was. Na twintig minuten daarom maar terug gegaan, Bleek achteraf 40 heen en een uur terug. De andere dag zijn we naar een archeologisch park geweest, waar allerlei beeldjes van vulkanisch steen te zien wat mensen, dieren en monsters moeten voorstellen en die als sacrofagen dienen. Veel had te maken met offeren. Ook bij een kleine waterval waren de figuren in de stenen gemaakt.

Volgende stop was Bogotá, de hoofdstad. Voor ons wel degene in Zuid-Amerika met het minste uitstraling. Met geld van onze oom Wim, tante Marjan en kids voor onze verjaardagen (ook al duurt het voor Miranda nog erg lang), wilden we eindelijk wat nieuwe kleren kopen. Vooral aangezien Elvira al drie paar slippers had versleten! Helaas als je iets graag wil, lukt het nooit. Hele winkelstraat af en nog een centrum maar niks gevonden. Ze verkopen verder alles op straat en je kon zelf gokken op cavia's, welk hokje ze in zouden lopen. Dan maar de stad gaan verkennen. Alle gebruikelijke kerken, gebouwen en pleinen gezien. En zowaar twee musea bezocht. Museo del Oro, waar veel goud en andere metalen te vinden is en wat over de oude cultuur. Het andere museum was museo Botero, een kunstenaar die bekend staat om alle mensen, dieren en dingen dik (en naakt) af te beelden. Een van de hoogtepunten is de dikke uitvoering van Mona Lisa. Na het museum liepen we richting de bank nog even snel een schoenenwinkel en vonden we toch echte ipanemas slippers :). We zijn ook nog naar club La Villa geweest op gringo avond. We hebben wel eens betere dj's gehoord maar was toch even gezellig. Over drie weken ongeveer komen we weer terug in Bogotá dus voor nu richting Zipaquira.

Zipaquira heeft het eerste wonder van Colombia, een zoutkathedraal. Niet als in een kerk, maar in een zout mijn is er een pad met allemaal kruizen dat uitkomt bij de plek waar een mis kan worden gehouden. Hier staat een groot kruis en een afbeelding van ****&****. De kruizen waren allemaal verlicht en alles is uit zout gemaakt/gehakt uit de mijn. Mooi om te zien ook al heb je niks met geloof. En natuurlijk erg knap gemaakt. Er was zelfs een zoutval. Daarna kregen we nog een lichtshow waar bloemen, vogels en van alles. Tenslotte nog een film waar het ontstaan van de mijn werd getoond. Van het opdrogen van de zee tot de Spanjaarden die de locals dwongen om in de mijnen te werken.

Volgende bestemming was Villa de Leyva, een klein koloniaal dorpje. De plaza mayor is erg groot 120 bij 120 m en heeft een mooie achtergrond met de bergen. Ook hebben we een kleine wandeling gemaakt langs watervallen en twee mooie uitzichten over de vallei. Richting de volgende bestemming stonden we erg lang stil, omdat er een boom op de weg was gevallen.

Vanuit San Gil naar het dorpje Barichara geweest. In de Lonely planet omschreven als een koloniaal dorpje waar menig filmregisseur gek van zou zijn. Het was schattig om te zien, kleine straatjes met schattige huisjes, een kerk en kathedraal! En erg lekker ijs wat per bolletje slechts 25cent kostte. Na 1,5 uur genoeg gezien en weer terug naar San Gil om bij het zwembad te liggen op voor hen koude dag met 25 graden. Volgende dag konden we weer iets van ons lijstje strepen, paragliden. Met uitzicht op een kloof gingen we omstebeurt de lucht in. Doordat we te licht waren kregen we nog 15 kilo extra mee. In het begin een beetje rustig aan en gewoon heen en weer en stijgen en dalen, maar daarna kwamen de kunstjes en leek het net of je bijna over de kop ging. Het was erg vet, totaal niet eng maar van de kunstjes word je wel aardig misselijk.

De volgende stap was Santa Marta met onder andere Ciudad Perdida. Verslag volgt volgende keer. Tot dan!
x