De allerlaatste weken!
Blijf op de hoogte en volg Girlz
25 Juni 2014 | Brazilië, Rio de Janeiro
Oi,
Hierbij het verslag van onze laatste weken in Brasil. Na wat steden en stranden zijn we weer meer de natuur in geweest.
Het eerste stuk was de Pantanal. Ons doel was hier onder andere om de jaguar te zien, maar jullie raden het al, die had zich te goed verstopt. Na het dorpje Miranda kwamen we bij onze lodge uit. Onderweg lagen er tientallen krokodillen op de oevers. Hier vandaan gingen we elke dag op pad. ’s Middags gingen we eerst piranha vissen. Na onze ervaring in de Amazone dachten we, dat doen we wel even maar het lukte ons toch echt niet! In de groep was er maar één die op het allerlaatste moment eentje aan de haak sloeg. Overigens wel de echte avifauna toekan gezien. ’s Avonds nog even bij het kampvuur gestaan en gesprekken gevoerd met een stel locals in het Portugees/Spaans en Engels.
De volgende dag gingen we weer op pad met de boot over de Rio Miranda. Eerst zagen we een Capibara en een reuzenotter. Daarna gingen we stroomafwaarts terug floaten naar de lodge. Vlak voordat we het water in moesten, zag Miranda nog een krokodil langs de oever. Heel fijn! Gelukkig hebben we het overleefd en hebben ze ons met rust gelaten. Na de lunch begon het speelkwartier van drie reuzenotters vlak voor onze neus. Later zijn we gaan kanovaren waarbij we krokodillen, apen en meer capibara’s zagen. Op de terugweg begaf de motor het weer eens. Gelukkig konden ze hem weer aan de praat krijgen en gingen we in het donker op jacht naar meer krokodillen. Niet veel gezien maar wel een hele grote. We kregen wel de schrik van ons leven toen een goudvis de boot insprong net op het moment dat we bij een krokodil waren. En dan moet je niet denken aan een kleine goudvis in een kom, maar een beest van een halve meter lang. Maar ja gelukkig was het niet de krokodil. De volgende ochtend gingen we op safari met de jeep en daarna een stuk lopen. We hebben echt 8000 toekans gezien en veel andere vogels, apen en herten. Hier waren we het dichtst bij een jaguar, we zagen sporen van nog dezelfde ochtend. Ook hebben we hier de WK-Mascotte gezien, een armadillo oftewel een gordeldier. Na de safari en lunch stond de lange reis richting Iguaçu op de planning.
Toen we ´s ochtends aankwamen in het hostel werden we eigenlijk gelijk richting de Iguaçu watervallen gestuurd omdat het weer in het weekend erg slecht zou worden. Dus snel naar de Braziliaanse Kant gegaan. Bij aankomst ga je op een bus en bij de halte is er een boardwalk van ongeveer 1 km langs de rivier. Vlak na het uitstappen werd Miranda al aangevallen door een coati, een beest wat iets weg heeft van een wasbeer. Ze waren blijkbaar erg hongerig want door de plastic zak heen gingen ze er vandoor met onze broodjes. Na enige schrik verder gelopen naar de eerste uitzichten. Iguaçu is een van de grootste watervallen ter wereld en de kracht van het water is ongelooflijk. Aan het einde van de boardwalk, waar je nog zo´n twintig meter van een van de watervallen afstaat, kan je al zeik en zeik nat worden. Gelukkig hadden we een beetje zon erbij waardoor we nog redelijk snel weer konden opdrogen. Van de warmte moeten we het hier niet hebben, dat is vergelijkbaar met Nederland.
Omdat het weer ‘s zaterdags inderdaad verschrikkelijk was, wilden we naar de Itaipu dam in Paraguay gaan. Na een hoop gedoe met grensovergangen kwamen we er achter dat de bus niet meer reed en zijn we in Paraguay maar door het centrum van Ciudad Del Este gaan lopen. Dit is praktisch alleen maar shopping malls met nepkleding en elektronica, waar je maar moet afwachten of het daadwerkelijk echt is wat er verkocht wordt. We hebben er ons dan ook maar niet aan gewaagd. Uiteindelijk zijn we zondag naar de dam gegaan maar dan aan de Braziliaanse kant, een stuk makkelijker te bereiken. De dam wordt een van de zeven wereldwonderen van de moderne wereld genoemd. Het verzorgt de energie van ongeveer 25% van Brazilië en meer dan 80% van Paraguay. In de dam stort het water 120 meter naar beneden waardoor de energie wordt opgewekt.
Op maandag zijn we naar Iguazu geweest, de watervallen maar dan aan de Argentijnse kant. Konden we weer aan de slag met een taal die we wel enigszins beheersen. Er wordt al gezegd dat je beter eerst de Braziliaanse kant en daarna de Argentijnse kant kan zien en dat klopt zeker. Bij de Argentijnse kant kan je ‘la garganta del Diablo’ vanaf de bovenkant zien en het is ongelooflijk hoeveel water er heeeeeeeeeeeel hard 80 meter naar beneden stort. Ook hebben we nog een boot genomen die je tot onder de watervallen brengt. Niet normaal hoeveel kracht het water heeft en hoe zeiknat je dan ook wordt. Maar wel grappig om te doen!
Na deze uitstapjes werd het tijd voor onze laatste paar stops. Eindelijk naar Riiiiiiiiiiiiiiiooooooooooooooooo de Janeeeeeeeeiiiiiiiiro. Alle positieve dingen die over deze stad worden gezegd lijken ook daadwerkelijk te kloppen. De stranden Ipanema en Copacabana, het uitgaansleven en alle andere dingen zijn gewoon geweldig! We hebben een city tour gedaan waardoor je op een dag eigenlijk langs alle belangrijke bezienswaardigheden komt. Het christusbeeld, alhoewel we totaal niks er mee hebben, is het toch indrukwekkend om het mega grote standbeeld te zien en de uitkijk over de stad is erg mooi. Daarna door de wijk Santa Teresa waar veel celebrities komen en waarnaast de favela (achterstandswijk) ligt waar Fast&Furious 5 is gedraaid. Ook was er een graffiti tekening waar het Braziliaanse elftal werd neergezet in een trein. Hulk sprong er wel uit. Overigens erg komisch hoe je de namen uitspreekt in het Portugees. Hulk is Hulkie en Fred klinkt als Fredje. De volgende plek was Lapa wat vooral bekend staat om de trappen. Hier heeft Snoop Dogg de video beautiful opgenomen en hangen veel tegeltjes van diverse landen. Onze voormalig koninginnen hingen er ook bij samen met molens, Zeeland, de Antillen en wat Nederlandse uitspraken. Lapa staat verder bekend om de feesten op straat ’s avonds, wat we natuurlijk ook bezocht hebben. De kathedraal is ook erg speciaal. Van buiten lijkt het geeneens op een kathedraal maar eerder op een piramide. De laatste stop was Pao de Acucar, waar vandaan je ook de hele stad en het Christusbeeld kan bekijken. Behalve bij mist zoals wij hadden natuurlijk. Gelukkig was het uitzicht en de zonsondergang over Copacabana nog steeds erg mooi.
Toen we in Rio waren, is ook het Nederlands elftal aangekomen. Toevallig was hun hotel tegenover de plek op het strand waar we vaak te vinden waren. Bij de eerste training zijn we dan ook even de straat overgestoken om te kijken. De Brazilianen zijn nog gekker van ze dan wij. Ook zijn we naar een training geweest waarbij van Gaal nog lekker op zijn ‘van gaals’ uit zijn dak ging. Overigens was het hotel 1000 per nacht, maar een klein beetje boven ons budget. Ook kwamen we Jack van Gelder nog tegen.
Vlakbij Rio ligt Ilha Grande. Een schiereiland met mooie stranden. De eerste nacht hebben we maar een beetje rustig aan gedaan om bij te komen van bijna een week Rio. De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt over het eiland die je langs diverse stranden en baaien lijdt. Bij de laatste nog even op het strand gelegen maar helaas werd het weer al wat minder. Zo lui als we tegenwoordig zijn (en omdat het anders wat veel uur is), hebben we de boot teruggenomen. De laatste dag was er veel regen, dat kwam er uiteindelijk op neer dat we biertjes gingen drinken aan het strand onder de parasol, of misschien de paragua in dit geval.
Hierna naar Sao Paulo waar we voor het eerst gingen couchsurfen. Hierbij slaap je bij mensen thuis. Wat was dat makkelijk. Onze host had een eigen bar en was dan ook nooit thuis, we kregen we sleutel en mochten volop van zijn huis gebruik maken. In Sao Paulo hebben we eigenlijk niet zoveel gedaan. Binnen twee uur sightseeing gedaan en eigenlijk was er weinig noemenswaardig. Maar in Sao Paulo begon het WK en wij als voetballiefhebsters hebben er volop van genoten. In elke speelstad is er een FanFest waar de wedstrijden op groot scherm worden uitgezonden, afgewisseld met optredens van lokale artiesten. Met onze Brazilië shirtjes dacht iedereen dat we Braziliaans waren en iedereen wilde dan ook met ons op de foto. De volgende dag was dan de wedstrijd van Oranje. In onze Oranje outfit waren we wederom middelpunt van de belangstelling, zeker nadat we de Spanjaarden keihard versloegen wilde iedereen ons erg graag feliciteren. We zijn zelfs op de Zuid-Koreaanse tv geweest. We waren zelf nog erg verbaasd over het resultaat maar blijkbaar was iedereen ook voor Nederland. Wat een wedstrijd he! Rellen zijn trouwens totaal niet zo erg als op tv lijkt. We liepen er 2x langs en de mensen lijken alleen te protesteren. De metrostations werden gesloten en een keer moesten we even aan de kant voor een stel demonstranten die voorbij kwam rennen.
Na Sao Paulo was echt tijd voor onze laatste stop, Porto Alegre. Normaal gesproken hadden we hier niet heen gegaan waarschijnlijk, maar Nederland moest hier zo nodig spelen. Wederom gingen we hier couchsurfen maar nu samen met onze Australische vrienden Annelies en Viv, die we in Buenos Aires ontmoet hadden en sindsdien helaas niet meer gezien hadden. Annelies is half Nederlands en kent dan ook wat Nederlandse taal en voedsel. Viv is helemaal Australisch maar wel gek van het Nederlandse sjoelen. Hij wil graag aan het open NK/WK mee doen ;). Onze host was erg leuk en ging vrolijk met ons mee om de wedstrijd van Brazilië te kijken bij het Fan Fest.
Woensdag was het tijd voor DE wedstrijd. Eindelijk echt naar het WK. ’s Ochtends, na het ontbijt met wodka, zijn we naar het Oranje plein gegaan met z’n vijven waar vandaan de Orange walk ging. Alle Brazilianen en Australiërs stonden verbaasd te kijken over alle gekke Nederlanders die hier aan meededen. Het is lastig om in te schatten hoeveel mensen er liepen maar zowel de voor- als de achterkant van de stoet was niet te zien. Naast de Nederlanders liepen er veel Australiërs en Brazilianen mee en dat is toch wel cool om te zien dat dat zowaar kan. Wat anders dan het clubvoetbal! Eenmaal in het stadion bleek dat we helaas niet bij de Nederlanders zaten, maar tussen de Australiërs. We werden soms dan ook wat overschreeuwd door ze, maar gelukkig wonnen we wel!
De laatste dag in Porto Alegre hebben we nog een rondleiding gekregen. We zijn langs wat regeringsgebouwen, kathedraal de metropoliano gegaan en bij Casa del Cultura hebben we naar de zonsondergang getracht te kijken. ’s Avonds zijn we met zijn allen sushi gaan eten. We hebben een mega grote boot besteld die helemaal opging, het was dan ook erg lekker. Porto Alegre bleek achteraf een erg leuke stad te zijn met feestjes op straat. Wel was het er erg koud, zelfs in Nederland was het warmer.
Na 290 dagen, 127 verschillende slaapplekken, ongeveer 50 lange busritten, 12 vluchten, 3 cruises, 11 landen, tienduizenden kilometers, 42 nieuwe paspoortstempels waaronder 4 bijzondere(Bij Miranda verdeeld over 2 paspoorten), duizenden bezienswaardigheden, 2 nieuwe talen en vele nieuwe vrienden zit de reis er helaas op. We hebben echt een geweldige tijd gehad bijna 10 maanden lang, die niemand ons meer af kan nemen! Op naar de volgende reis maar eerst even goed sparen.
Tchau
Miranda en Elvira
Hierbij het verslag van onze laatste weken in Brasil. Na wat steden en stranden zijn we weer meer de natuur in geweest.
Het eerste stuk was de Pantanal. Ons doel was hier onder andere om de jaguar te zien, maar jullie raden het al, die had zich te goed verstopt. Na het dorpje Miranda kwamen we bij onze lodge uit. Onderweg lagen er tientallen krokodillen op de oevers. Hier vandaan gingen we elke dag op pad. ’s Middags gingen we eerst piranha vissen. Na onze ervaring in de Amazone dachten we, dat doen we wel even maar het lukte ons toch echt niet! In de groep was er maar één die op het allerlaatste moment eentje aan de haak sloeg. Overigens wel de echte avifauna toekan gezien. ’s Avonds nog even bij het kampvuur gestaan en gesprekken gevoerd met een stel locals in het Portugees/Spaans en Engels.
De volgende dag gingen we weer op pad met de boot over de Rio Miranda. Eerst zagen we een Capibara en een reuzenotter. Daarna gingen we stroomafwaarts terug floaten naar de lodge. Vlak voordat we het water in moesten, zag Miranda nog een krokodil langs de oever. Heel fijn! Gelukkig hebben we het overleefd en hebben ze ons met rust gelaten. Na de lunch begon het speelkwartier van drie reuzenotters vlak voor onze neus. Later zijn we gaan kanovaren waarbij we krokodillen, apen en meer capibara’s zagen. Op de terugweg begaf de motor het weer eens. Gelukkig konden ze hem weer aan de praat krijgen en gingen we in het donker op jacht naar meer krokodillen. Niet veel gezien maar wel een hele grote. We kregen wel de schrik van ons leven toen een goudvis de boot insprong net op het moment dat we bij een krokodil waren. En dan moet je niet denken aan een kleine goudvis in een kom, maar een beest van een halve meter lang. Maar ja gelukkig was het niet de krokodil. De volgende ochtend gingen we op safari met de jeep en daarna een stuk lopen. We hebben echt 8000 toekans gezien en veel andere vogels, apen en herten. Hier waren we het dichtst bij een jaguar, we zagen sporen van nog dezelfde ochtend. Ook hebben we hier de WK-Mascotte gezien, een armadillo oftewel een gordeldier. Na de safari en lunch stond de lange reis richting Iguaçu op de planning.
Toen we ´s ochtends aankwamen in het hostel werden we eigenlijk gelijk richting de Iguaçu watervallen gestuurd omdat het weer in het weekend erg slecht zou worden. Dus snel naar de Braziliaanse Kant gegaan. Bij aankomst ga je op een bus en bij de halte is er een boardwalk van ongeveer 1 km langs de rivier. Vlak na het uitstappen werd Miranda al aangevallen door een coati, een beest wat iets weg heeft van een wasbeer. Ze waren blijkbaar erg hongerig want door de plastic zak heen gingen ze er vandoor met onze broodjes. Na enige schrik verder gelopen naar de eerste uitzichten. Iguaçu is een van de grootste watervallen ter wereld en de kracht van het water is ongelooflijk. Aan het einde van de boardwalk, waar je nog zo´n twintig meter van een van de watervallen afstaat, kan je al zeik en zeik nat worden. Gelukkig hadden we een beetje zon erbij waardoor we nog redelijk snel weer konden opdrogen. Van de warmte moeten we het hier niet hebben, dat is vergelijkbaar met Nederland.
Omdat het weer ‘s zaterdags inderdaad verschrikkelijk was, wilden we naar de Itaipu dam in Paraguay gaan. Na een hoop gedoe met grensovergangen kwamen we er achter dat de bus niet meer reed en zijn we in Paraguay maar door het centrum van Ciudad Del Este gaan lopen. Dit is praktisch alleen maar shopping malls met nepkleding en elektronica, waar je maar moet afwachten of het daadwerkelijk echt is wat er verkocht wordt. We hebben er ons dan ook maar niet aan gewaagd. Uiteindelijk zijn we zondag naar de dam gegaan maar dan aan de Braziliaanse kant, een stuk makkelijker te bereiken. De dam wordt een van de zeven wereldwonderen van de moderne wereld genoemd. Het verzorgt de energie van ongeveer 25% van Brazilië en meer dan 80% van Paraguay. In de dam stort het water 120 meter naar beneden waardoor de energie wordt opgewekt.
Op maandag zijn we naar Iguazu geweest, de watervallen maar dan aan de Argentijnse kant. Konden we weer aan de slag met een taal die we wel enigszins beheersen. Er wordt al gezegd dat je beter eerst de Braziliaanse kant en daarna de Argentijnse kant kan zien en dat klopt zeker. Bij de Argentijnse kant kan je ‘la garganta del Diablo’ vanaf de bovenkant zien en het is ongelooflijk hoeveel water er heeeeeeeeeeeel hard 80 meter naar beneden stort. Ook hebben we nog een boot genomen die je tot onder de watervallen brengt. Niet normaal hoeveel kracht het water heeft en hoe zeiknat je dan ook wordt. Maar wel grappig om te doen!
Na deze uitstapjes werd het tijd voor onze laatste paar stops. Eindelijk naar Riiiiiiiiiiiiiiiooooooooooooooooo de Janeeeeeeeeiiiiiiiiro. Alle positieve dingen die over deze stad worden gezegd lijken ook daadwerkelijk te kloppen. De stranden Ipanema en Copacabana, het uitgaansleven en alle andere dingen zijn gewoon geweldig! We hebben een city tour gedaan waardoor je op een dag eigenlijk langs alle belangrijke bezienswaardigheden komt. Het christusbeeld, alhoewel we totaal niks er mee hebben, is het toch indrukwekkend om het mega grote standbeeld te zien en de uitkijk over de stad is erg mooi. Daarna door de wijk Santa Teresa waar veel celebrities komen en waarnaast de favela (achterstandswijk) ligt waar Fast&Furious 5 is gedraaid. Ook was er een graffiti tekening waar het Braziliaanse elftal werd neergezet in een trein. Hulk sprong er wel uit. Overigens erg komisch hoe je de namen uitspreekt in het Portugees. Hulk is Hulkie en Fred klinkt als Fredje. De volgende plek was Lapa wat vooral bekend staat om de trappen. Hier heeft Snoop Dogg de video beautiful opgenomen en hangen veel tegeltjes van diverse landen. Onze voormalig koninginnen hingen er ook bij samen met molens, Zeeland, de Antillen en wat Nederlandse uitspraken. Lapa staat verder bekend om de feesten op straat ’s avonds, wat we natuurlijk ook bezocht hebben. De kathedraal is ook erg speciaal. Van buiten lijkt het geeneens op een kathedraal maar eerder op een piramide. De laatste stop was Pao de Acucar, waar vandaan je ook de hele stad en het Christusbeeld kan bekijken. Behalve bij mist zoals wij hadden natuurlijk. Gelukkig was het uitzicht en de zonsondergang over Copacabana nog steeds erg mooi.
Toen we in Rio waren, is ook het Nederlands elftal aangekomen. Toevallig was hun hotel tegenover de plek op het strand waar we vaak te vinden waren. Bij de eerste training zijn we dan ook even de straat overgestoken om te kijken. De Brazilianen zijn nog gekker van ze dan wij. Ook zijn we naar een training geweest waarbij van Gaal nog lekker op zijn ‘van gaals’ uit zijn dak ging. Overigens was het hotel 1000 per nacht, maar een klein beetje boven ons budget. Ook kwamen we Jack van Gelder nog tegen.
Vlakbij Rio ligt Ilha Grande. Een schiereiland met mooie stranden. De eerste nacht hebben we maar een beetje rustig aan gedaan om bij te komen van bijna een week Rio. De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt over het eiland die je langs diverse stranden en baaien lijdt. Bij de laatste nog even op het strand gelegen maar helaas werd het weer al wat minder. Zo lui als we tegenwoordig zijn (en omdat het anders wat veel uur is), hebben we de boot teruggenomen. De laatste dag was er veel regen, dat kwam er uiteindelijk op neer dat we biertjes gingen drinken aan het strand onder de parasol, of misschien de paragua in dit geval.
Hierna naar Sao Paulo waar we voor het eerst gingen couchsurfen. Hierbij slaap je bij mensen thuis. Wat was dat makkelijk. Onze host had een eigen bar en was dan ook nooit thuis, we kregen we sleutel en mochten volop van zijn huis gebruik maken. In Sao Paulo hebben we eigenlijk niet zoveel gedaan. Binnen twee uur sightseeing gedaan en eigenlijk was er weinig noemenswaardig. Maar in Sao Paulo begon het WK en wij als voetballiefhebsters hebben er volop van genoten. In elke speelstad is er een FanFest waar de wedstrijden op groot scherm worden uitgezonden, afgewisseld met optredens van lokale artiesten. Met onze Brazilië shirtjes dacht iedereen dat we Braziliaans waren en iedereen wilde dan ook met ons op de foto. De volgende dag was dan de wedstrijd van Oranje. In onze Oranje outfit waren we wederom middelpunt van de belangstelling, zeker nadat we de Spanjaarden keihard versloegen wilde iedereen ons erg graag feliciteren. We zijn zelfs op de Zuid-Koreaanse tv geweest. We waren zelf nog erg verbaasd over het resultaat maar blijkbaar was iedereen ook voor Nederland. Wat een wedstrijd he! Rellen zijn trouwens totaal niet zo erg als op tv lijkt. We liepen er 2x langs en de mensen lijken alleen te protesteren. De metrostations werden gesloten en een keer moesten we even aan de kant voor een stel demonstranten die voorbij kwam rennen.
Na Sao Paulo was echt tijd voor onze laatste stop, Porto Alegre. Normaal gesproken hadden we hier niet heen gegaan waarschijnlijk, maar Nederland moest hier zo nodig spelen. Wederom gingen we hier couchsurfen maar nu samen met onze Australische vrienden Annelies en Viv, die we in Buenos Aires ontmoet hadden en sindsdien helaas niet meer gezien hadden. Annelies is half Nederlands en kent dan ook wat Nederlandse taal en voedsel. Viv is helemaal Australisch maar wel gek van het Nederlandse sjoelen. Hij wil graag aan het open NK/WK mee doen ;). Onze host was erg leuk en ging vrolijk met ons mee om de wedstrijd van Brazilië te kijken bij het Fan Fest.
Woensdag was het tijd voor DE wedstrijd. Eindelijk echt naar het WK. ’s Ochtends, na het ontbijt met wodka, zijn we naar het Oranje plein gegaan met z’n vijven waar vandaan de Orange walk ging. Alle Brazilianen en Australiërs stonden verbaasd te kijken over alle gekke Nederlanders die hier aan meededen. Het is lastig om in te schatten hoeveel mensen er liepen maar zowel de voor- als de achterkant van de stoet was niet te zien. Naast de Nederlanders liepen er veel Australiërs en Brazilianen mee en dat is toch wel cool om te zien dat dat zowaar kan. Wat anders dan het clubvoetbal! Eenmaal in het stadion bleek dat we helaas niet bij de Nederlanders zaten, maar tussen de Australiërs. We werden soms dan ook wat overschreeuwd door ze, maar gelukkig wonnen we wel!
De laatste dag in Porto Alegre hebben we nog een rondleiding gekregen. We zijn langs wat regeringsgebouwen, kathedraal de metropoliano gegaan en bij Casa del Cultura hebben we naar de zonsondergang getracht te kijken. ’s Avonds zijn we met zijn allen sushi gaan eten. We hebben een mega grote boot besteld die helemaal opging, het was dan ook erg lekker. Porto Alegre bleek achteraf een erg leuke stad te zijn met feestjes op straat. Wel was het er erg koud, zelfs in Nederland was het warmer.
Na 290 dagen, 127 verschillende slaapplekken, ongeveer 50 lange busritten, 12 vluchten, 3 cruises, 11 landen, tienduizenden kilometers, 42 nieuwe paspoortstempels waaronder 4 bijzondere(Bij Miranda verdeeld over 2 paspoorten), duizenden bezienswaardigheden, 2 nieuwe talen en vele nieuwe vrienden zit de reis er helaas op. We hebben echt een geweldige tijd gehad bijna 10 maanden lang, die niemand ons meer af kan nemen! Op naar de volgende reis maar eerst even goed sparen.
Tchau
Miranda en Elvira
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
