(Caribean) Coast en Salvador

Hierbij gelijk het 2e verslag vanuit Brazil! Na de Amazone kwam er een totaal ander stuk Brazil, Caribisch gebied! Dus wat houdt het in? Caipirinha´s (jamjam), strand en alles wat daar aan gerelateerd was. Nog steeds waren we aan het reizen met een tweetal van de boot, een Colombiaanse jongen en een Deens meisje. De eerste bijzondere plek was Parque Nacional dos Lencois Maranhenes, wat vroeger onderdeel was van de Sahara. Moeilijke naam voor een stel duinen. Met zijn vieren hebben we een dag doorgebracht in de inmense duinen wat eigenlijk meer lijkt op een woestijn. Doordat het regenseizoen is, zijn er diverse meren gevormd in het gebied. Oneindig land met veel water, terwijl je de zee niet ziet. De weg er naar toe was drama omdat de weg zo slecht was dat we soms tegen het plafond aanvlogen.Op blote voetjes konden we rondlopen en we zijn regelmatig het water ingedoken.Ook hebben we onze acrobatische en fitness skills nog even getest. Het leukste was nog om van de duinen af te rollen op je zij en dat je niet weet wanneer je het water gaat raken! Miranda moest zo hard lachen dat ze drie dagen later nog zand at.
Na Lencois gingen we naar Jericoacoara, nog zo´n moeilijke naam. De weg er naar toe was erg lang, bijna twee dagen, vier keer overstappen en ergens halverwege overnachten maar uiteindelijk hebben we het gered. Ook deze wegen waren niet altijd even best dus we waren blij dat we tussendoor ook op asfalt mochten rijden. Door de duinen rijden was wel leuk om te zien en er zaten heel veel kleine uiltjes. Jeri zou bekend staan om de emerald sunset, de groene flits aan het einde van de zonsondergang. Blijkt echter maar zelden voor te komen. Na een caipirinha met maracuja op straat terug naar het hostel voor pizza night waar blijkbaar ook de drankjes bijzaten.Na het eten met iedereen naar een sambafeest op het strand. Met samba mag je je heupen niet los bewegen van de rest van je lichaa, best lastig! Zaterdags hebben we lekker op het strand gelegen en gevoetbald en daarna lekker naar een superdeluxe hotel geweest om in het zwembad te liggen. ´s Avonds hebben we eindelijk Wolf of Wall Street kunnen kijken in een bar op het strand waarna iedereen zo brak was dat we maar op tijd naar bed zijn gegaan of in slaap gevallen zijn in de hangmat!
Volgende dag zijn we weer verder gegaan richting Pipa, een andere strandplaats die blijkbaar erg bekend was bij Nederlanders. Ik denk dat we er nog nooit zoveel bij elkaar hebben gezien.Pipa heeft erg mooie stranden en bij laagtij kan je dan ook van de ene naar de ander lopen, of een beetje klimmen over de rotsen. Ook hebben we hier EINDELIJK gesurft. Waar het heel makkelijk is om overeind te komen als de leraar je een zetje geeft, bleek het toch wat lastiger om het zelf helemaal te kunnen doen. Was wel leuk om te proberen en wie weet later nog een keer! Ook hebben we peddelboarden gedaan waar je op een plank staat en je raadt het al moet peddelen! Om ons heen zwommen vele dolfijnen, soms op nog geen 5 meter van onze surfplank, supergaaaf!
Na Pipa richting Olinda, een koloniaal dorpje bij Recife. Bij Recife hebben we alweer het strand opgezocht waar we capoeira les kregen van een gast uit Wales, die al 4 jaar het deed. Het is een spel, vaak omschreven als een vecht-dans. De slaven uit Afrika brachten dit naar Brazilie. Best grappig om zo iemand onder uit te kunnen halen. Verder nog even sightseeing gedaan in Olinda, wat echter een stuk beter staat omschreven in de boeken dan het in werkelijkheid was. De wolkbreuk droeg daar wellicht ook aan bij.
De laatste stap was Salvador, een grote stad die bekend staat als dat er veel berovingen en dergelijke zijn op specifiek toeristen. Gelukkig niks van gezien maar een Amerikaan uit ons hostel werd wel gedwongen om langs alle pinautomaten te gaan. In Salvador hadden we een hostel waar we gratis caipirinhas hadden elke dag een uur lang. Wat meer het vervelende was, dat dit was voor het avondeten. In het hostel hebben we ook de Champions League finale kunnen kijken waar het vooral erg grappig was om de Colombiaan de wedstrijd zien te beleven waar die gek werd toen Real toch nog de gelijkmaker scoorde!
De stad zelf is gezellig om door heen te lopen. Het hostel zat dicht bij 2 pleinen waar regelmatig wat te doen was. Bij aankomst hebben we bijna direct een stadstour gedaan. We kregen vooral kerken te zien en wat oude gebouwen. Was op zich wel okay, maar niet mooiste wat we ooit gezien hebben. Zaterdags zijn we naar de Mercado geweest voor souvenir shopping, onze tassen puilen ondertussen uit van alle spullen dus er is toch nog een voordeel dat we bijna naar huis gaan. Zondags hadden we allerlei plannen maar alles bleek dicht te zijn. Eerst wilden we naar het museum voor Afrikaans Braziliaans cultuur, de winkels in het centrum waren dicht en twee andere plekken waren ook niet toegankelijk. Uiteindelijk hebben we maar een beetje rondgelopen en voor het happy hour weer teruggegaan. De avonden waren ook erg gezellig. Drankjes gedaan in de bohemian wijk, een feest voor medicijn studenten meegemaakt met typische Braziliaanse muziek. De laatste avond nog meer drankjes gedaan bij ons in de buurt waar Elvira nog wat Salsa lessen heeft gekregen.
Helaas hebben we inmiddels Salvador weer verlaten. De komende week zullen we weer wat meer in de natuur doorbrengen. Morgen gaan we op tour naar Pantanel NP, waar we hopelijk Jaguars kunnen spotten. Waarna we richting de beroemde Iguacu watervallen gaan waar we ook even de grens kunnen oversteken naar Argentinie en Paraguay. Na dit alles tijd voor Rio!
Het echte aftellen is nu wel begonnen met nog slechts 25 dagen over en nog een hoop te doen. En bijna het WK natuurlijk. De eerste wedstrijd gaan we in Sao Paulo zien, waar Brazilie ook de openingswedstrijd speelt.
Tchau!